واقعیت، خیلی دور، خیلی نزدیک

«فاصله‌ی ما از واقعیت برابر است با میزان رنجی که تحمل می‌کنیم» شاید در خوانش اول مفهوم این جمله مشخص نشود. اما این جمله‌ای است که باید بارها و بارها با خود تکرار کنید، آنقدر بگویید تا روزی شاهد نشستن این جمله در جان باشیم.
کتاب تاب‌آوری سیلی واقعیت نوشته‌ی راس هریس برای نخستین بار در سال 2012 منتشر شد. تمرکز اصلی راس هریس در این کتاب نشان‌دادن تفاوت بین حقیقت و واقعیت است. او معتقد است بیشتر مردم با موضوعی مواجه می‌شوند که دلخواهشان نیست یا انتظارش را نداشته اند. راس هریس در کتاب تان‌آوری سیلی واقعیت سعی کرده است این تفاوت ها را توضیح دهد.

پختگی انسان‌ها نتیجه‌ی از دردها و رنج‌هایى است، که روزگار به اجبار به  او تحمیل کرده است و ناچار به  پذیرش و هضم آن‌هاست. البته گزینه‌ی دیگری هم وجود دارد و آن‌هم نپذیرفتن واقعیت است که در آن‌ صورت هم تنها به درد اضافه می‌کند. اما درد چیست؟ تفاوت درد و رنج در چیست؟ درد را زمانی احساس می‌کنیم که به واقعیت دستیابیم اما رنج را زمانی می‌کشیم که در حال دور شدن از واقعیت هستیم.
خواندن این کتاب دید شما را به جهان گسترده‌تر می‌کند. به شما نشان می‌دهد که تفاوت واقعیت و حقیقت در چیست و اصلا چگونه باید در برابر سیلی واقعیت تاب بیاورید.

سواد روایت

سواد روایت نوشته‌ی اچ. پورتر ابوت، اثری خوش‌خوان و خردمندانه است با ساختاری منظم و سبک درخشان مباحثی در حوزه‌ی روایت ارائه می‌کند. این کتاب را می‌توان منبعی کامل و کاربردی برای پیدا کردن پاسخ‌های علمی و روشن به پرسش‌های زیربنایی و مهمی مانند روایت چیست؟ به چه کار می‌آید؟ چه طور به زندگی و متن‌هایی که می‌خوانیم شکل می‌دهد.
کتاب سواد روایت در 14 فصل نوشته شده است و در هر بخش نویسنده با وسواس و دقت فراوان روایت را در تمام جوانب زندگی روزمره‌ی ما بررسی می‌کند. از خود روایت و نقش آن در زندگی گرفته تا تعریف و مرزهای روایت در این کتاب به زیبایی توصیف می‌شود. همچنین مباحثی همچون قدرت بلاغی روایت، تفسیر روایت و روش‌های تفسیر روایت در کتاب آمده است که خواندن آن‌ها برای مخاطب مفید خواهد بود. پورتر ابوت همچنین در کتاب سواد روایت به خواننده سه روش تفسیر روایت را می‌آموزد و در ادامه اقتباس از یک رسانه به رسانه‌ی دیگر را توضیح می‌دهد.

 

موش ها و آدم ها

 

موش‌ها و آدم‌ها نوشته جان اشتاین‌بک و برنده جایزه نوبل ادبیات در هزارو نهصدوسی‌و هفت به چاپ رسیده است. این رمان کوتاه، سرگذشت غم انگیز دو کارگر مزرعه مهاجر می‌باشد که در رکود بزرگ اقتصادی آمریکا به دنبال کار به هر سمت و سویی روانه می‌شوند. جرج میلتون و لنی اسمال دو شخصیت اصلی موش‌ها و آدم‌ها هستند. دو انسان کاملا متفاوت که به دلیل تعهد اخلاقی و انسانی همواره همراه یکدیگر هستند. جان اشتاین‌بک به بهانه معرفی دو شخصیت اصلی داستانش، تصویری روشن از زندگی کارگران فصلی و مشکلات عدیده آن‌ها به خواننده ارائه می‌کند.

خواندن این رمان تقریبا کوتاه، بسیار ساده و جذاب است.

 

کوری را عمیقا حس کنید

"اگر بخواهند خانه به خانه بروند، از نزدیک ترین خانه تا دورترین آن ها، اولین خانه مال دختری است که عینک دودی دارد، دومی مال پیرمردی که چشم بند سیاه دارد، بعد خانه دکتر و زنش و آخر سر خانه مردی که اول کور شد."

شخصیت های این رمان اسم ندارند و بر اساس مشخصه ای که از ابتدای ورودشان به داستان به خود می گیرند شناخته می شوند ولی شیوه بیان به حدی ساده و جذاب است که نه دچار سردرگمی می شوید و نه از خط داستان فاصله می گیرید و ارتباطتان با آن قطع می شود.

کوری، برنده جایزه نوبل 1998 در سال 1995 توسط ژوزه ساراماگوی پرتغالی نوشته شده و از همه گیر شدن نوعی نابینایی می گوید که مبتلایان برخلاف معمول که دیده به سیاهی مطلق کشیده می شود، با سفیدی مطلق روبرو هستند. ساراماگو در به تصویر کشیدن یک حادثه ناگهانی و ناشناخته و وقایع پس از آن که با احساس ترس، استرس و حتی گاهی امنیت و از خودگذشتگی همراه است بسیار موفق عمل کرده. شما از ابتدایی ترین صفحات رمان همراه داستان مرموز آن می شوید که به زودی حس نگرانی در شما پدیدار می شود. البته خواننده نقش مهمی در شکل گیری این ارتباط دارد. در تایید این سخن بهتر است به فیلم کوری که در سال 2008 بر اساس همین رمان ساخته شده اشاره کنیم. به طور کلی در میان آثار اقتباسی سینما تعداد کمی از آن ها موفقیت کتابشان را به دست آورده اند. در مورد کوری به نظر این اتفاق بسیار محسوس است به خصوص در شرایطی که ابتدا کتاب را خوانده و بعد به تماشای فیلم بنشینید. مشکل آن است که شما هنگام مطالعه رمان انتخاب بازیگر، لوکیشن، جلوه های ویژه و هرآنچه برای تولید یک اثر سینمایی لازم است طبق سلیقه خود انجام می دهید و به همین دلیل داستان کاملا با سلیقه و آنچه در تفکرات شماست ساخته می شود و زمانی که همان روایت را از نگاه شخص دیگری هرچند حرفه ای می بینید به مذاقتان خوش نمی آید، مگر آنکه با آن شخص اشتراکات ذهنی بسیاری داشته باشید. از همین رو اگر در کارگردانی ذهنی کوری قدری سلیقه به خرج دهید، قطع به یقین تا مدت ها شما را درگیر خواهد نمود. اثر تحسین شده ژوزه ساراماگو یک رمان اجتماعی با پس زمینه های سیاسی است که جای خالی تعقل را در جوامع امروزی نمایان می سازد. و پایانی ساده تر از آنچه انتظار دارید.